Hermeneutik Ve Edebiyat

Hermeneutik Ve Edebiyat

Anlama, acimlama ve yorumlama sanati olarak kabul edilen hermeneutik baslangicta ozellikle gecmisten gelen ancak gelinen asamada dil ve icerik acisindan anlasilir olmaktan cikmis "baglayici" ve "kutsal" metinleri tekrar anlasilir hale getirmek amacina hizmet eder ve 18. yuzyilin sonlarina kadar ozellikle teoloji ve kismen de hukuk alaninda kullanilir. Ancak ozellikle 19. yuzyilin baslarindan itibaren edebiyat metinlerinin yorumlanmasi alaninda da kullanilan genel bir hermeneutige donusturulmesiyle birlikte cesitli sorunlarla karsilasir ve agir elestirilere ugrar. Hermeneutik, karsilastigi bu sorunlarin, getirilen elestirilerin ve cogu zaman da icinde bulundugu donemin dusunce sistematiginin etkisiyle konumunu ve bakis acisini surekli gozden gecirir. Bu calismada Schleiermacher, Dilthey ve Gadamer'in hermeneutik uzerine ortaya koyduklari dusunceler ve isiginda bu gozden gecirmenin nasil gerceklestigi ve bunun hermeneutigin ozellikle edebiyat metnine yaklasimini nasil etkiledigi sorunu uzerinde durulmaktadir.