“Gün gelecek, devran dönecek, yaşanan acılar Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün ilkeleriyle onun eşsiz eseri Cumhuriyet’e sahip çıkmayanları çok pişman edecek!

Okuduğunuz kitap, ülkeyi yönetenlerin Atatürk ve Cumhuriyet’e niçin büyük saygı duymaları gerektiğini anlatan yazıları içeriyor.

Si, Hablo Espanol, İspanyolca öğrenmeye yönelik gramer, alıştırmalar ve kelime hazinesinden oluşan bir metot kitabıdır. Türkiye’de bu açıdan bir ilk olan bu İspanyolca dil kitabının gramer bölümünde Türkçe açıklamalar da bulunuyor. Diyaloglar, metinler, alıştırmalar, gramer ve kelime hazinesinin yer aldığı bir CD kitaba dahildir.

Hayatın en acı yüzüyle çok küçük yaşta tanışan ve ailesiz kalan Ahmet Bey’in münzevi hayatının ortasına bir cinayet haberi düşüyor. Usta edebiyatçı Zülfü Livaneli, bir cinayetin gölgesinde kardeşlik bağı, aşk, arkadaşlık, ihanet gibi insana dair tüm duyguların ve duygusuzlukların anatomisini çıkarıyor.

Hınç duygusunu yakından incelemeyi düşünen psikologlara karşı söyleyeceğim şu: Bu bitki en iyi anarşist ve Yahudi düşmanları arasında açıyor, bir de gizli yerlerde çiçekleniyor hep, menekşe gibi, ama farklı bir kokuyla.

Ülkemizde zaman zaman bazı karşıtlıklar yaratılarak milli birlik ve bütünlüğümüz hedef alınmaktadır. Atatürk başta olmak üzere tarihi kişiliklerimiz üzerinden yaratılan karşıtlıklar, yeni kamplaşmalar oluşturmaktadır. Atatürk’ü ve diğer tarihi büyüklerimizi siyasi ve ideolojik tartışmaların içinden çekip çıkarmalıyız.

Varlık ve Hiçlik, hiç şüphesiz Jean-Paul Sartre’ın “başyapıtı”dır. Sadece Fransız felsefesi açısından değil genel olarak felsefe tarihi açısından da son büyük ontoloji denemesini temsil eder.

Yeditepe Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü'nün Cumhuriyetimizin 100.Yılına armağanıdır.

“İstiklâl Harbi’nde Enver Paşa etrafında dahi hayli entrikalar çevrildi. Vesikalar ile görülecektir ki bütün bu işlerde haricî eller, millî harekâtımızı muvaffakiyetsizliğe sürüklemek için müthiş [oyunlar] oynamışlardır.”
– Kâzım Karabekir

Onlar varlıklarının anlamını seferde buldular. Nice zamanlar içinde nice mekânlara sahip oldular. Tarifi mümkün olmayan büyüklükteki toprakları bazen ayak sesleriyle bazen de nal sesleriyle aştılar. Kondular, göçtüler… Kurdular, yıkılınca tekrar yaptılar… Hiçbir zaman vazgeçmediler. Ne olacağını değil, daima nasıl olacağını düşündüler. Türkler…

“Osmanlı modernleşmesi otokratik bir modernleşmesidir, iç ve dış gelişmeler, hayatının son kırk yılında imparatorluğu bu otokratik modernleşmeden anayasal bir monarşiye kadar sürükledi, imparatorluk genç Cumhuriyete parlamento, siyasal parti kadroları, basın gibi siyasal kurumları miras bıraktı.